We hebben het weer net gehad: Pasen. Een beetje een vaag feest. Elk jaar vragen de kinderen weer: mam, wat was er ook al weer met Pasen?
Deze keer komt Dana met de vraag. Wel verkapt. Michelle, haar vriendin wist het niet. “Jij toch wel”, lok ik haar uit de tent.
“Ja, iets met Jezus. Maar hij is niet dood gegaan met Pasen, want dat is met goede vrijdag (Yes, er is wat blijven hangen). En hij is ook niet naar de hemel gegaan want dat doet hij met hemelvaart (zal het toch nog goed komen?). Maar wat doet hij dan ook weer met Pasen?” mijmert Dana verder. “Volgens mij is het iets met begraven in de hunebedden” (helaas, het was ijdele hoop).
Maar laten we eerlijk zijn. Veel mensen weten niet wat er gevierd wordt met Pasen. En wat hebben die geverfde eieren nu toch met Jezus te maken?
Best verwarrend allemaal. Dus genieten we maar van de extra vrije dag, schilderen we gezellig wat eieren en eten er veel te veel (ach ons arme lever en hart), we genieten van de zon (dit jaar) en pakken een terrasje. En als het slecht weer is gaan we gezellig met zijn allen naar de woonboulevard.
Op Curacao wordt Pasen ook gevierd. Er worden kinderparties georganiseerd waar je eieren kan verven en zoeken. Er is een optocht: marscha di seu, die verdacht veel op carnaval lijkt (ze kunnen er geen genoeg van krijgen). De wagens van carnaval worden van stal gehaald en zelfs de route is hetzelfde. Het thema is nu alleen het oogstfeest. De lente wordt ingezegend. Mensen dragen klederdracht en hebben spullen bij zich die op de vruchtbaarheid wijzen, zaadjes, eieren, etc.
En net als in NL wordt er genoten van het lange vrije weekend. Bij gebrek aan een camping, pakken ze hier de hele inboedel in en verhuizen naar het strand. Hier wordt een soort stacaravan ingericht mbv de palapa’s. Alleen de wanden ontbreken, maar dat is in deze temperatuur wel zo lekker. Kan het goed doortochten. Ze blijven 3 dagen met de hele familie op het strand en pakken op maandagavond de hele inboedel weer in en gaan huiswaarts. Gelukkig, dat hebben we weer gehad voor een jaar. Kunnen we weer gewoon onze behoefte op een toilet doen. In de zee is het maar niks. Je grote boodschap komt via je rug naar boven dwarrelen en blijft irritant naast je drijven. Wordt je flink geconfronteerd met wat je geproduceerd hebt. Lekker hoor.
Geweldig dat laatste gedeelte!! hahaha