Geen Dam tot Dam, maar een Deur tot Deur voor the road to Eindhoven

Nut of geen nut van de lange duurloop. Met nog 1 lange duurloop op het programma vraag ik mij toch af of het lopen van een marathon niet zonder lange duurloop kan. Ik ben vandaag op zoek gegaan naar trainingsvideo’s van Keniaanse atleten. Wat voor trainingsmethode gebruiken deze lange afstandsspecialisten eigenlijk?

Naar de tainingsmethodes van de Kenianen is natuurlijk veel onderzoek gedaan. We willen tenslotte allemaal zo hard kunnen lopen. Wat ik echter veel terug zie en lees is het volgende:

  1. heel veel langzame lange duurlopen
  2. opstaan gaan hardlopen en daarna gaan ontbijten
  3. weinig snelheidstrainingen
  4. veel loopscholing

De basis voor alles lijkt toch de lange duurloop te zijn, het fundament waar het huis op gebouw wordt. De lange duurloop die op het programma staat draagt dus bij aan een goed fundament, dus vooruit met de geit en gaan met die banaan.

De lange duurloop die op het programma staat is een 34km loop. Ik ben zeer benieuwd hoe dit gaat, want rond de 30 km krijg ik steeds last van mijn banden die je bovenlijf met je heupen verbindt. Ik start in een rustig tempo rond de 6:15min/km en versnel gaande weg de kilometers verstrijken naar rond de 6:00. Het lichaam voelt goed en mijn hartslag blijft onder controle. Op 3:25:15 klok ik de 34km af.

Super tevreden over het resultaat merk ik dat ik nauwelijks last heb van mijn banden. Kom maar door met Eindhoven over 3 weken.