4 juli woonden we alweer 2 jaar op Curaçao.
Wat hebben we veel gedaan en veel bereikt in 2 jaar. En vooral: wat hebben we veel genoten….en nog steeds.We hebben elkaar beloofd elk jaar op 4 juli te evalueren hoe we het allemaal ervaren op Curaçao en wat we het komende jaar gaan doen. Vorig jaar had Tijn besloten om terug te gaan naar NL. Dana, Bas, Ted en ik gingen nog minimaal een jaartje door.
Dit jaar is Dana geïnspireerd geraakt en wil graag een opleiding gaan doen in haar “roeping”: paard en sport en paardenhouderij op het Wellantcollege in Dordrecht. Zij gaat dus terug naar NL.
Bas is geslaagd voor zijn HAVO, maar wil graag nog een jaartje blijven hangen (gelukkig, nog steeds een “kind” om voor te zorgen), gaat ervaring op doen in de horeca en Spaans studeren en kan dan volgend jaar naar de hogere hotelschool in Den Haag. Het lijkt de 10 kleine nikkertjes wel.
Ted en ik plakken er ook weer een jaartje bij.
We wonen alweer bijna 2 jaar in dit huis en voorlopig zullen we ook nog wel blijven hangen. Tijd om de binnenboel weer eens om te gooien. Want, dames, zo af en toe moet de boel opnieuw ingericht, toch? Altijd hetzelfde is maar saai.
Nu wonen we hier zo goed als buiten en zitten we weinig binnen. Maar ik vond de woonkamer al een tijdje een saaie boel. Ted zit regelmatig achter zijn bureau en ik achter de laptop aan tafel. We zitten dus vaak in de woonkamer te werken. Het leek ook inderdaad meer op een kantoor. Daar moest dus verandering in komen. Dus muren en meubels verven en meubels verschuiven. Hadden we nog 1 grote, witte, saaie muur. Daar wilde ik een groot, kleurrijk schilderij. Allerlei zaken afgeweest, maar de ene was te klein, de ander te flets, of we hadden niks met de afbeelding. Ondertussen was de witte muur een doorn in mijn oog. Totdat ik in een nieuw boetiekje een ontzettend leuk, kleurrijk en vrolijk schilderij tegen kwam van een Nederlandse mevrouw die hier had gewoond, ondertussen terug was naar NL, maar nog steeds doeken verkocht op Curaçao. Ik was er weg van. Hoeveel is zo’n doek, vroeg ik. Naf 7000,-!!!! Nou, weet je wat. Zo moeilijk is het niet, ik ga het zelf wel doen. Ik heb de kunst afgekeken van deze mevrouw op internet. Het werd een muurschildering. Op papier ging het prima. Maar dan kan je gummen als het misgaat. Maar op de muur vond ik het toch een stuk spannender. Ted, nam mijn spanning weer eens weg door in al zijn nuchterheid te zeggen: als het mislukt gaan we er toch gewoon weer met witte verf overheen?!
Nu durfde ik. En dit is het resultaat:
