Nederland tolerant

3 weken niet geschreven. Ik had even geen inspiratie. Writersblock noemen ze dat in Amerika.

Maar ik heb weer wat anekdotes verzameld, dus de eerst komende weken heb ik weer voldoende stof tot schrijven.

 

Met de Kerst waren we dus in Nederland. Buiten het feit dat het ijs en ijskoud was, hebben we zalige dagen gehad met onze familie en vrienden.

 

We maakten 2 dingen mee waar wij erg verbolgen over waren. Wij werden er echter door onze vrienden op geattendeerd dat we toch waarschijnlijk al meer “verantilliaansd” waren dan dat we zelf in de gaten hebben.

 

Ted en ik gaan voor de kerst, voordat we opgehaald worden door Roy en Nina, nog even wat boodschapjes doen bij de AH. Het is druk in de winkel, maar dat is logisch vlak voor kerst.

Aan de kassa krijgt het meisje achter de kassa een paracetamol in haar handen geduwd door een collega. Dus ik vraag: “heb je hoofdpijn?” “Nee”, zegt ze, “ik heb zo’n buikpijn”. “Goh, vervelend, hoe komt dat, ……..”. Je snapt het wel, er ontstaat een gesprek. Ondertussen werkt ze door (een echte efficiënte Hollandse meid) en heb ik al afgerekend. De boodschappen van de volgende klant gaan al over de scan. Maar ons praatje is nog niet afgerond, dus sta ik nog even te kletsen. Dat bevalt de dame achter mij in het geheel niet en als ik niet reageer op haar gesnuif (het leek wel een kwaaie stier) krijg ik echt letterlijk een kontje van haar. Ik kan niet laten om te zeggen: “u heeft zeker haast, dat u zo ongeduldig bent?” Bliksemschichten werden mij toegekeken. “Ik maak maar even plaats, succes met je buikpijn en fijne kerst”, zeg ik nog tegen het kassameisje. En dan moet ik echt vertrekken anders wordt het nog knokken. Dat had ook vast onder het kopje “zinloos geweld” gestaan in de plaatselijke krant.

 

Afijn, we hebben het ons maar niet aangetrokken en het gegooid op de kerstdrukte. Maar intolerant kwam het wel over.

 

Roy en Nina komen ons halen en we vertrekken gevieren naar Den Haag. Bij Zwijndrecht moet je via een (niet zo duidelijke) rotonde de snelweg op. Roy heeft een tomtom, maar met 5 afslagen op de rotonde slaat hij er 1 te vroeg af. Oeps. Dan maar even draaien bij de eerste zijstraat. Roy haalt het niet in 1x en moet even steken. Van allebei de kanten en uit de zijstraat komen auto’s aan. Op Curaçao is iedereen echt heel tolerant in het verkeer en had er gewoon gestopt geworden en zou er geduldig gewacht worden totdat iemand gedraaid heeft. Maar hier wordt er gewoon doorgereden, met de lichten geseind en getoeterd. Roy werd gewoon opgeduwd en 1 ging zo staan dat het bijna onmogelijk werd om de draai te maken. Jongens wat een intolerantie en agressie naar elkaar. Hoe komt dat?

Waren wij ook zo? Deden we mee aan dit gedrag? Waarschijnlijk wel. Ik schaam me er nu voor. Wat dat betreft ben ik blij om een beetje Antilliaans te worden. Toch heel wat relaxter om elkaar wat meer te gunnen en geduld met elkaar te hebben.