Woensdag regende het pijpenstelen. Tja, altijd zonneschijn kan natuurlijk ook niet. En af en toe een buitje is heerlijk verfrissend. Een dagje 26 graden in plaats van 33, is ook wel eens lekker. 26 graden ervaren we tegenwoordig als frisjes en dragen we lange, of 3 kwart broek en een t-shirt met lange mouwen. De tuin verandert weer in groene kleurschakeringen en de honden zitten weer onder de teken.
Dana en Tijn kunnen en mogen dan niet op de scooter, dus word ik al vroeg uit bed getrommeld: mam, het regent, je moet ons brengen.
Eerst Tijn naar het dolphin academy en daarna Dana naar school. Dana had alleen het groeigesprek, dus heb ik even op haar gewacht en zijn we daarna flink gaan statten. Nadat we Bas uit school hebben gehaald besluiten we vroeg naar het dolphin academy te gaan zodat we de laatste show van de zeeleeuwen bij kunnen wonen. Als Tijn zijn collega’s begrijpen dat moeder, broer en zus er zijn, wordt het programma snel omgedraaid en zal Tijn de show geven. Apetrots zit ik vooraan naar mijn zoon te kijken hoe hij de show met de zeeleeuwen geeft en de vragen uit het publiek beantwoordt. En Engels net zo vloeiend als zijn Nederlands.
Zo goed om te zien hoe goed hij het doet en hoe hij het naar zijn zin heeft.
Na de show, als iedereen weg is mogen we samen met Snapper, Tijn zijn lievelingszeeleeuw op de foto.
Vrijdag eind van de middag is het zover. Hier hebben we erg naar toegeleefd. Roy en Nina komen voor 2 weken op vakantie. Wat fijn om ze weer te zien. Er wordt gekust, omhelst en hard geslikt om niet te huilen. Wat goed om ze weer te zien. We komen niet uitgekletst. Ook de volgende dag niet. We gaan eerst de huurauto halen en daarna naar de stad. We laten de mooie gedeeltes zien en we genieten met volle teugen. En niet in de laatste plaats van elkaars gezelschap. ’s Avonds koken Nina en ik samen en blijven maar bijkletsen. Vandaar ook dat we de zondageditie vergeten zijn. Sorry!
Vandaag op het strand hadden we er erg in. Ik zit nu, schoon gedoucht, tussen strand en pizzeria in, de zondageditie te typen. Het kan nog net, het is nog zondag. Ach, de krantenjongen heeft toch ook wel eens een lekke band.
